Αρθρίτιδα , Πυρετό, Ρευματισμούς, Στομαχικούς πόνους

Δάφνη

Σπασμολυτικό, ανακουφυστικό, αντισιπτηκό

Επιστημονική Ονομασία: Laurus Nobilis, της οικογένειας των Lauraceae

Χρήσιμα Μέρη:  Τα φύλλα και οι καρποί

ΧΡΗΣΕΙΣ: Η δάφνη χρησιμοποιείται ως αγώγή για τα πιο κάτω:

• Απόστηματα
• Άλατα του οργανισμού
• Αρθρίτιδα
• Πυρετό
• Ρευματισμούς
• Στομαχικούς πόνους
• Τριχόπτωση

Η δάφνη είναι τονωτικό του στομαχιού φια διάφορα φαρμακευτικά προιόντα παρασκευάζονται από τους καρπούς της.

Τα φύλλα της δάφνης θεωρούνται εφιδρωτικά, αντιρευματικά, χολαγωγικά, ηπατικά, αντιαρθριτικά και τονωτικά της λειτουργίας της πέψης.  Σε μεγάλες ποσότητες τα φύλλα αναφέρονται ως εμετικά.  Η σκόνη από τα ξερά φύλλα δάφνης σταματά την αιμορραγία της μύτης με τοπική χρήση.

Το αιθέριο έλαιο της καταπολεμά της αεροφαγία και είναι ανακουφιστικό σε ρευματισμούς και αρθριτικά.

Το δαφνέλαιο βοηθά στην ενδυνάμωση των μαλλιών, δρα κατά της τριχόπτωσης και τονίζει σκούρα μαλλιά.  Επίσης χρησιμοποιείται για μώλωπες και μερικές φορές το βάζουμε πάνω στα αυτιά για να ανακουφίσει τον πόνο.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ-ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ

Κομπρέσες: Μέσα σε 1 ποτήρι ζεστό νερό βάζουμε 10 φύλλα δάφνης.  Σκεπάζουμε και αφήνουμε για 10 λεπτά περίπου.  Έπειτα σουρώνουμε και κάνουμε κομπρέσες στην ερεθισμένη περιοχή.  Ιδανικό για αποστήματα ή για νευραλγίες ή ακόμα και για σημεία που υποφέρουν από ιγμορίτιδα.

Αφέψημα:  Σε κάθε ποτήρι νερό αντιστοιχούν 3 φύλλα δάφνης.  Βράζουμε για 3 λεπτά.  Όταν πίνουμε 1 φλιτζάνι μετά το δείπνο, δρα ως χωνευτικό και υπνωτικό.

ΑΛΛΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ

Το αιθέριο έλαιο χρησιμοποιείται στη σαπωνοποιία και τη βιομηχανία τροφίμων.

Η δάφνη είναι διαδεδομένο καρύκευμα στα φαγητά.

ΙΣΤΟΡΙΑ

Η λέξη ¨δάφνη¨ χρησιμοποιείται μεταφορικά, όταν θέλουμε να αναφερθούμε σε μιαν ηρωική πράξη.

Στην αρχαιότητα ήταν σύμβολο της νίκης, της σοφίας και της ποίησης.

Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία η Δάφνη ήταν μια πανέμορφη κοπέλα, κόρη της Μητέρας Γης, την οποία κυνήγησε ο Απόλλων και όταν της έφτασε αυτή επικαλέστηκε τη μητέρα της, η οποία την εξαφάνισε και στη θέση της άφησε το φυτό δάφνη.  Από τότε η δάφνη έπαιζε σημαντικό ρόλο στη λατρεία του Απόλλωνα και γενικά στη ζωή των αρχαίων Ελλήνων.

Στο μαντείο του Απόλλωνα στους Δελφούς η Πυθία, πριν ανέβει στον τρίποδα για να δώσει χρησμό, μασούσε πρώτα φύλλα δάφνης.  Με φύλλα δάφνης στεφάνωναν στους ποιητές, τους αθλητές, τους φιλοσόφους.  Το ίδιο έκαναν αργότερα και οι Ρωμαίοι.

Η συμβολική της χρήση διατηρήθηκε και κατά τους χριστιανικούς χρόνους.

ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ-ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ

Δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε σκέτο δαφνέλαιο για επαλείψεις, γιατί προκαλούνται κοκκινίλες και εγκαύματα.  Πρέπει επίσης να προσέξουμε και όταν χρησιμοποιούμε τους καρπούς της δάφνης, αφού συχνά χρησιμοποιούνται για διακοπή της εγκυμοσύνης.

Όταν πιούμε δαφνόλαδο μπορεί να πάθουμε εμετούς ή ναυτία.