Πόσες θερμίδες έχει;

Ένα από τα πιο δημοφιλή ερωτήματα των πελατών μας  είναι το«πόσες θερμίδες έχει...».

Εμείς μαζέψαμε τις 10 δημοφιλέστερες ερωτήσεις και σας απαντάμε!

1. Πόσες θερμίδες έχει μια μέτρια (118γρ)  μπανάνα: 105

2. Πόσες θερμίδες έχει ένα μικρό μήλο: 42

3. Πόσες θερμίδες έχει ένα αυγό: ολόκληρο 71, κρόκος 54, ασπράδι 16

4.Πόσες θερμίδες έχει ένα πιάτο φακές: 318 ανά μερίδα

5. Πόσες θερμίδες έχει το καρπούζι: 30 θερμίδες ανά 100 γραμμάρια

6. Πόσες θερμίδες έχει η ζάχαρη:  Ένα κουταλάκι του γλυκού ζάχαρη (5gr) περιέχει 20 θερμίδες

7. Πόσες θερμίδες έχει το μέλι: μία κουταλιά 15 γρ. δίνει 60

8.Πόσες θερμίδες έχει το λευκό κρασί; Ένα ποτήρι 170 ml λευκό κρασί έχει περίπου 140 θερμίδες

9. Πόσες θερμίδες έχει η πίτσα;  1 κομμάτι πίτσα special 120γρ έχει περίπου 320 θερμίδες

10.Πόσες θερμίδες έχει το σουβλάκι; 1 σουβλάκι/γύρο -Ελληνικό με απόλα έχει 520 θερμίδες

και τέλος σαν μπόνους.....

1 μερίδα πατάτες τηγανιτές 200γρ έχουν 565 θερμίδες

Μικρές διαφοροποιήσεις στις θερμίδες παρατηρούνται στα φρούτα ανάλογα με το μέγεθός τους, ενώ σε άλλες περιπτώσεις, όπως στις φακές ή στο σουβλάκι, ενδέχεται να υπάρξουν πολύ μεγάλες αποκλίσεις, ανάλογα με τα υλικά και την ποσότητα λαδιού που θα χρησιμοποιηθούν

Ελέγξτε την αξία θερμίδων πάνω σε από 150.000 τρόφιμα και ποτά, χρησιμοποιώντας αυτό το πλούσιο ανιχνευτή θερμίδων. Μπορείτε ακόμη να αναζητήσετε επώνυμα προϊόντα.

Βρείτε τις θερμίδες για περισσότερα τρόφιμα εδώ

Η θερμίδα είναι μία μονάδα μέτρησης ενέργειας (διεθνώς calorie, από τον γαλλικό όρο, που προέρχεται από τη λατινική λέξη calor = θερμότητα και αυτή από το ρήμα calere = είμαι ζεστός). Στους περισσότερους τομείς έχει αντικατασταθεί από τη μονάδα ενέργειας του Διεθνούς Συστήματος Μονάδων (SI), που είναι το Τζάουλ (J). Παρόλα αυτά, η θερμίδα παραμένει σε κοινή χρήση για τη μέτρηση της ενέργειας που θεωρητικά αποδίδουν τα τρόφιμα στον ανθρώπινο οργανισμό.

Στις ιατρικές επιστήμες, τη Διατροφολογία-Διαιτολογία και στον καθημερινό γραπτό και προφορικό λόγο η θερμίδα μετράει την ποσότητα ενέργειας που απελευθερώνεται όταν μια δεδομένη ποσότητα φαγητού αντιδρά με οξυγόνο (καίγεται). Η διατροφική θερμίδα αντιστοιχεί στη χιλιοθερμίδα (kilocalorie) της Φυσικής και συμβολίζεται με κεφαλαίο Θ ή C ή kcal. Η ενέργεια αυτή αφορά την ενέργεια που θεωρητικά αποδίδουν τα τρόφιμα χωρίς να συνυπολογίζονται οι ενεργειακές απώλειες του πεπτικού και ουροποιητικού συστήματος.

Τέτοιοι υπολογισμοί χρησιμοποιούν διεθνώς συμφωνημένους συμβατικούς παράγοντες μετατροπής, οι οποίοι είναι «γενναιόδωρα» στρογγυλοποιημένες τιμές που προσεγγίζουν απλώς τη μέση ενεργειακή πυκνότητα ενός μεγάλου αριθμού διαφορετικών δειγμάτων της κάθε τροφής. Η ακριβής σύσταση των γεωργικών προϊόντων ποικίλλει πολύ περισσότερο από τη διαφορά του 0,1% μεταξύ των παραπάνω ορισμών της θερμίδας ως φυσικής μονάδας μετρήσεως της ενέργειας.

Ιστορικά στοιχεία για την θερμίδα

Η θερμίδα ορίσθηκε αρχικά από τον Καθηγητή Νικολά Κλεμάν (Nicolas Clément) το 1824 όπως η «μεγάλη θερμίδα», και αυτός ο ορισμός μπήκε στα γαλλικά και στα αγγλικά λεξικά μεταξύ 1842 και 1867. Η θερμίδα δεν ήταν ποτέ μονάδα του Διεθνούς Συστήματος. Αρχικώς ορίσθηκε ως μονάδα θερμότητας, πριν κατανοηθεί ότι η θερμότητα είναι μία μορφή ενέργειας.

Στη Διατροφολογία η θερμίδα εισήχθηκε από το 1880 και μετά, από τον Γουίλμπουρ Όλιν Ατγουώτερ, ως λύση για τα εργατικά και κοινωνικά προβλήματα της εποχής και για να αναθεωρηθούν οι θεωρίες των Μαρξ και Ένγκελς.

Σε μια σειρά άρθρων στο περιοδικό "The Century" από το 1887 ως το 1888, υποστηριζόταν ότι η φτώχεια είχε αιτία "την άγνοια στην αγορά" των τροφών και "το κακό μαγείρεμα", που δημιουργούσαν "μεγάλες σπατάλες", "αρκετές για να συντηρήσουν άλλο ένα έθνος με τον ίδιο πληθυσμό"[7]. Ο Ατγουώτερ πίστευε ότι η διατροφολογία θα πρόσφερε λύση στα εργατικά προβλήματα, για δύο λόγους:

στην ουσία είχε ασχολία τη μετατροπή ενέργειας από το φαγητό σε εργατική μυϊκή δύναμη και
θα προέκυπταν διάφορες κοινωνικές εφαρμογές από τη νέα επιστήμη οι οποίες μπορούσαν να εφαρμοσθούν στην οικονομική συμπεριφορά.

Η μετατροπή του φαγητού σε παραγωγική ενέργεια άρχισε να μετριέται σε θερμίδες, την ίδια μονάδα που χρησιμοποιούνταν για τη μέτρηση του έργου των μηχανών.Τη δεκαετία του 1890 ο Ατγουώτερ μαζί με έναν επιχειρηματία των Δημοκρατικών στη Βοστώνη, τον Έντουαρντ Άτκινσον, άρχισαν να προωθούν διατροφές που θα επέτρεπαν στους εργάτες των Η.Π.Α. να παράγουν περισσότερο σε σχέση με τους Γερμανούς ομόλογούς τους.