Το να διατηρήσουμε μια ισορροπημένη διατροφική συνήθεια δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση, αν αναλογιστεί κανείς τα νοητικά εμπόδια που βρίσκουμε στον δρόμο μας. Ένα απο αυτά τα εμπόδια που επιστρατέυει το μυαλό είναι μηχανισμός άμυνας που λέγεται ” Άρνηση”.
Η ”Άρνηση” είναι μια ασυνείδητη ενδοψυχική διεργασία που λειτουργεί σαν άγνοια της πραγματικής κατάστασης. Πιο απλά, ο μηχανισμός αυτός μας βολεύει, επειδή αποφεύγουμε την πραγματικότητα μιας άσχημης κατάστασης, καθώς ενδόμυχα αυτή η κατάσταση μας προκαλεί πόνο, άγχος και θλίψη.
Έτσι, πολλά παχύσαρκα άτομα επιδεικνύουν με μεγάλη έμφαση μια στάση επιτηδευμένη συμφιλίωσης με την εικόνα τους με φράσεις όπως:
” Μου πάει η κοιλίτσα”, ” τα πάχη μου τα κάλλη μου” κ.α. Θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να μετατρέψουν την δυσαρέσκειά τους για την εικόνα τους σε κάτι θετικό.
Η άρνηση είναι ένας βασικός λόγος που μας εμποδίζει να συνειδητοποιήσουμε την σοβαρότητα μιας κατάστασης και επιπλέον λειτουργεί σαν τροχοπέδη στην κινητοποίηση μας.
Αξίζει να επισημάνουμε οτι εγκαταλέιπουμε τις προσπάθειες για τους εξής λόγους:
1. Κατα βάθος νιώθουμε οτι δεν αξίζουμε μια επιτυχία σαν και αυτήν του να αποκτήσουμε το ιδανικό βάρος.Αυτό οφέιλεται στην χαμηλή αυτοεκτίμηση.
2. Λόγω χαμηλής αυτοεκτίμησης νιώθουμε αδύναμοι να πάρουμε τα ινία της ζωής μας στα χέρια μας και κατ΄επέκταση να ελέγξουμε τα πάθη μας.
3. Πιστεύουμε οτι παρόλη την προσπάθεια που καταβάλλουμε θα αποτύχουμε έχοντας κακές κριτικές απο τον περίγυρό μας.
4. Νιώθουμε οτι αν αδυνατίσουμε θα βγούν στην επιφάνεια άλλες ατέλειες μας ( του χαρακτήρα ή σωματικές) για τις οποίες μέχρι σήμερα το βάρος μας λειτουργούσε σαν αντιπερισπασμός.